mércores, 5 de setembro de 2018

VIENA


Nome: Viena
Orixe: Jaén
Idade: 2 anos
Adora: cheirar todo, xogar coa súa dona Mónica, dormir, o sofá e os seus xoguetes (en especial unha tartaruga de peluche que ten, desas que fan ruido) e por suposto que lle den mimos
Odia: nada que se saiba
Nunha palabra: bondade

Breve historia:

Cóntannos de Viena que é toda bondade e medo a que lle fagan dano. Ao principio, cando chegou, tiña motísimo medo aos cans e algunhas persoas, non podía durmir soa e tampouco podía quedarse soa na casa. Pasados uns meses, gracias á axuda de Ramalladas, a súa familia puido comprender as súas necesidades e contribuir a que hoxe sexa outra. Agora o de durmir e quedar soa está solucionado, a súa dona pode entrar e saír da casa sen preocuparse porque Viena vaia estar mal.  Cada mañá entra na habitación a despertar a Mónica con un bico, dende que se coñecen a súa dona espera de mellor humor. A relación de Viena con outros cans mellorou moito, sigue tendo algún medo pero avanza cada día un pouco máis. É unha cadela excelente, obedece tanto dentro como fora de casa, os seus ollos falan sen palabras e sabemos de moi boa tinta que a súa dona Mónica está orgullosa de Viena e que dende que ambas conviven as súas vidas melloraron sustancialmente. Segundo palabras textuais de mónica "apórtame algo que non podo describir, que non o fai ningún ser humano" e ademáis "a partir de agora non sólo existen os cans, hai cans e hai galgos".


----------- VERSIÓN EN CASTELLANO: -----------

Nombre: Viena
Origen: Jaén
Edad: 2 años
Adora: olfatear todo, jugar con su dueña Mónica, dormir, el sofá y sus juguetes (en especial una tortuga de peluche que tiene, de esas que hacen ruido) y por supuesto que le den mimos.
Odia: nada que se sepa
En una palabra: bondad

Breve historia:

Nos cuentan de Viena que es toda bondad y miedo a que le hagan daño. Al principio, cuuando llegó, tenía muchísimo miedo a los perros y algunas personas, no podía dormir sola y tampoco podía quedarse en casa sin gente. Pasados unos meses, gracias a la ayuda de Ramalladas, su familia pudo comprender sus necesidades y contribuír a que ho sea otra perra. Ahora lo de dormir y quedarse sola está solucionado, su dueña puede entrar y salir de casa sin preoucparse de que Viena vaya a estar mal. Cada mañana entra en la habitación a despertar a Mónica con un beso, desde que se conocen su dueña despiera de mejor humor. La relación de Viena con otros perros mejoró mucho y sigue teniendo algún miedo pero cada día avanza un poco más. Es una perra excelente, obedece tanto dentro como fuera de casa, sus ojos hablan sin palabras y sabemos de buena tinta que su dueña Móniac está super orgullosa y que desde que ambas conviven sus vidas mejoraron sustancialmente. Según palabras textuales de Mónica "me aporta algo que no puedo describir,que no me puede aportar ningún humano" y además "para mí a partir de ahora no sólo existen los perros. Hay perros y hay galgos."

Ningún comentario:

Publicar un comentario